Thursday, March 14, 2013

Van Duitsers en kakkerlakken



Afgelopen zaterdag was het weer feest bij een voetbalwedstrijd van mijn zoon. Een sportieve match tussen 10-jarige jongens eindigde ei zo na in een gevecht. De ouders van de thuisploeg slingerden het bezoekende team vanaf de zijlijn vanalles naar het hoofd. De kinderen op het veld waren er duidelijk door geïntimideerd. Na een kort moment van verwondering probeerde ik de boel te sussen. En zoals dat gaat, werd ik zelf het nieuwe doelwit. 'De Duitser heeft het gedaan.'

Hoewel een vurige aanhanger van Die Mannschaft zal Angela Merkel, bij gebrek aan nageslacht, mijn ervaring bij het voetballen niet aan den lijve hebben ondervonden. Maar in Europa beleeft ze iets soortgelijks. Hier is vaak te horen dat bezuinigingen en structurele hervormingen alleen maar moeten vanwege Angela Merkel. Recessies, hoge werkloosheid en wanhoop. Allemaal de schuld van Angela Merkel? Een grote denkfout. Hervormingen en bezuinigingen zijn broodnodig om de eigen economie weer op orde te krijgen, niet om Frau Merkel gelukkig te maken. Haar persoonlijke geluk hangt niet af van de Spaanse of Nederlandse huizenmarkt, het gebrek aan internationale concurrentiekracht van de Italiaanse en Franse economie, of de Griekse overheidsfinanciën.

Volgens Nobelprijswinnaar Paul Krugman steunt Merkels beleid zelfs op kakkerlakkenideeën, onuitroeibaar en altijd terugkerend. Ongefundeerde kritiek. De eurozone bezuinigt zich niet kapot, maar heeft zich het afgelopen decennium wel tot over de oren in de schulden gestoken en kapot besteed. Op dit moment betekent 'kapot sparen' voor alle landen, behalve Duitsland, alleen maar: minder snel schulden maken. Ondanks alle kritiek moeten de regeringsleiders van de eurozone doorgaan op het ingeslagen pad. De gekozen aanpak is flexibel genoeg.

Deze week verschuiven de regeringsleiders de prioriteit officieel weg van nominale doelstellingen naar structurele inspanningen. Zo kan duidelijk worden gemaakt dat men niet de ogen sluit voor de moeilijke economische omstandigheden , maar ook de noodzaak van bezuinigingen en houdbare overheidsfinanciën niet loslaat. Tegelijkertijd is het hoognodig om de noodzaak van hervormingen te benadrukken en het tempo hoog te houden. In landen zoals Frankrijk en Italië moet dat tempo zelfs nog fors omhoog.

Altijd met het vingertje richting de Duitsers wijzen is niet correct. De Duitsers winnen toch altijd. In ieder geval mijn zoon, want zijn team won met 3-0.

Deze column verscheen vandaag in het Belgische dagblad "De Tijd"

No comments:

Post a Comment