...moet ook b zeggen. Kent bondskanselier Angela Merkel dat spreekwoord niet? Sinds vorige week is duidelijk dat Griekenland aan de afgrond staat en financiële steun acuut nodig heeft. De problemen waaien niet meer over. Het Duitse aarzelen heeft de financiële markten letterlijk uitgenodigd ook tegen andere landen te speculeren. Merkel en Duitsland moeten snel kleur bekennen. Niet alleen om de speculatie van de laatste dagen aan banden te leggen, maar ook om een signaal te geven over de toekomst van de euro.
In de hoop de meeste Duitse kiezers, de andere Europese landen en de financiële markten zo lang mogelijk te overbluffen, volgde Merkel de laatste weken een dubbele tactiek. Naar buiten was zij 'Madame Non', die de sjoemelende en onverantwoorde Grieken niet één belastingcent gunde. Maar achter gesloten deuren ondertekende zij elke Europese solidariteitssteun. Alles in de hoop dat de Griekse crisis toch zou overwaaien. Maar de wind waait anders.
Het wordt steeds duidelijker. Financiële steun aan Griekenland is nu alleen een druppel op een hete plaat. De huidige liquiditeitsproblemen camoufleren alleen solvabiliteitsproblemen. Het enige wat Griekenland op dit moment kan helpen, is een Europese blanco cheque voor minstens drie jaar. Alleen zo heeft de overheid de tijd om de economie radicaal te hervormen, onafhankelijk van elke druk van de financiële markten. Daar zou het niet stoppen. Als de Europese landen een blanco cheque voor Griekenland ondertekenen, moeten zij in feite ook bereid zijn dat eventueel voor Portugal, Ierland en misschien Spanje te doen. De geboorte van een politieke unie met transferbetalingen, dat zal in ieder geval de Duitse kiezer, die nog steeds wacht op de beloofde belastingverlaging, zeker niet in dank afnemen.
Bertolt Brecht zei ooit: 'Wie a zegt, hoeft geen b te zeggen, hij kan ook zeggen dat a fout was.' Als Angela Merkel Brecht wil volgen komt er een nieuwe 'a': het toestaan van een ordelijk staatsfaillissement. Dat kan een herstructurering van de schulden zijn of een 'hair cut' waarbij de obligatiehouders een gedeelte van hun vermogen kwijtraken. Niet alleen van Griekenland, maar eventueel ook voor andere landen van de eurozone, met alle mogelijke negatieve gevolgen voor de financiële sector.
Je kán doormodderen en uitstellen, door eventjes te betalen en verder over de toekomst te zwijgen. De problemen verdwijnen daardoor echter niet. Het is tijd voor duidelijkheid. Wordt het 'b' of een nieuwe 'a'? Merkel moet nu beslissen. Niet alleen over Griekenland, ook over de toekomst van de monetaire unie.
Deze column verscheen eerder in het Belgische dagblad "De Tijd".
No comments:
Post a Comment